Dosao sam sasvim slucajno na tvoj blog. Poceo sam da citam clanke. Pogledam slucajno sa strane, a clanaka na kamare. Ihaaaa!!!! Al’ razmisljam nesto, ionako treba da ucim za ispit, a onda se fala Bogu uvek nadje nesto zanimljivije. Racunam, ’ajde, ne kosta nista. I krenem da citam. I citam… i citam…. i citam…. i gledam slike….. i citam dalje….. i sta god procitam ili pogledam, uhvatim sebe kako se smeskam, vrtim glavom i kazem: „Neverovatno…“. Ili „Sjajno….“. Ili jednostavno uzdahnem….. Ili se sit ismejem…..

I onda pomislim: pa cekaj, zar na ovu riznicu ljudskog uma, na ovo blago covecije kreativnosti, imas samo da kazes „Neverovatno“? „Sjajno“?!? Uzdah?!? Samo to?!? Nista drugo?!?

I onda sacekam malo, stavim prst na celo, razmislim i dodjem do zakljucka. Jednostavno sam ostao bez teksta!!! To je to!!! Zato i ne umem nista drugo da kazem sem tih par neuspelih pokusaja!!!

A pocelo je, kao sto sam rekao, slucajno. Poceo sam da citam clanke i da dajem redom komentare. A cim imam komentar, znaci imam i neko misljenje u vezi clanka. A cim imas misljenje u vezi clanka, znaci negde se i podudarate, pa cak i da se ne podudarate, opet se podudarate bar u tom smislu da ste razmisljali o istoj temi, sad sto je svako dosao do razlicitog zakljucka, Boze moj. Ljudi su razliciti. A onda sam shvatio da mi za sve komentare koje bih ti napisao treba sledecih 7 godina zivota. Treba mi citav blog samo za tebe.

Onda sam jednostavno nastavio samo da citam. I gledam. Sve!!!

I kad sam sve zavrsio tek onda sam drugi put udahnuo. A nisam ni znao da mogu toliko da izdrzim bez daha.

Kazu ljudi (ili ja bar tako to slobodno interpretiram) da covek treba da nadje neke stvari u zivotu koje ce mu uciniti zivot bogatijim, plemenitijim, dati mozda neki novi smisao, otvoriti jos jednu traku na auto-putu zivota, pa ce mozda i sam taj zivot postati interesantniji, laksi za ziveti, jednom recju  - srecniji. Tome valjda svi i tezimo.

 

Ja sa ponosom mogu da kazem da sam danas nasao jednu „od tih stvari“. A za to ne mogu nicim da ti platim, osim time sto cu sigurno potrositi poprilican deo svog zivota na citanje tvog bloga. Na rate. Dozivotna otplata. I ne zalim. Za takve stvari ne pitam sta kosta.

 

http://tale.blog.rs/

 

Tale, nisi mi ulepsala dan. Ulepsala si mi zivot !!! A to ne moze svakom da podje za rukom…..

 

Puno pozdrava iz novetrakeauto-putazivotaiobogacenog „zapadnoevropskog grada“

 

Connor MacLeod of the Clan MacLeod

 

 

P.S. I ko sad da uzme da uci na ovu vrucinu…… ’bem ti skolu i ko je izmisli….

 

U2 - Beautiful Day

The heart is a bloom
Shoots up through the stony ground
There's no room
No space to rent in this town

You're out of luck
And the reason that you had to care
The traffic is stuck
And you're not moving anywhere

You thought you'd found a friend
To take you out of this place
Someone you could lend a hand
In return for grace

It's a beautiful day
Sky falls, you feel like
It's a beautiful day
Don't let it get away

You're on the road
But you've got no destination
You're in the mud
In the maze of her imagination

You love this town
Even if that doesn't ring true
You've been all over
And it's been all over you

It's a beautiful day
Don't let it get away
It's a beautiful day

Touch me
Take me to that other place
Teach me
I know I'm not a hopeless case

See the world in green and blue
See China right in front of you
See the canyons broken by cloud
See the tuna fleets clearing the sea out
See the Bedouin fires at night
See the oil fields at first light
And see the bird with a leaf in her mouth
After the flood all the colors came out

It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day

Touch me
Take me to that other place
Reach me
I know I'm not a hopeless case

What you don't have you don't need it now
What you don't know you can feel it somehow
What you don't have you don't need it now
Don't need it now
Was a beautiful day